Rano nie padalo wiec mialem okazje pozwiedzac stolice BIH. To miasto mimo ze niewiele wieksze od Torunia, ma w sobie wielka dawke historii. Co kawalek meczet, cerkiew lub kosciol. Wielu turystow z calego świata. Nie należę do znawcow architektury religijnej ;-) wiec znacznie wiecej niz slowa powie galeria zdjec. Ok 12 opuszczam hostel i jade na dworzec gdzie na 13 umówiliśmy sie z chlopakami. Leje. 2 km a ja zmoklem do suchej nitki. Na szczescie dworzec jest przestonny, suchy i cieply. Przez 5 h garuje i czekam zmieniajac kolejowy na autobusowy co jakis czas. Na tym drugim jest wifi wiec nadrabiam netowe zaleglosci. Pomimo tego ze BIH jest glownie muzulmanska to na dworcach jest porzadek i bezpiecznie. Nie ma zebractwa. Przemoknieci Dawid i Remi trafiaja na dworzec ok 17. Mieli masakryczna pogode, non stop deszcz i ok 7-8 stopni, co na zjazdach szczegolnie dawalo im sie we znaki. Dawida rece sa sino-niebieskie. Zasuwamy do hostelu ile sil w nogach aby chlopaki odtajali. Dostajemy do dyspozycji pokój, dobrze wyposażoną kuchnię i łazienkę z pralką i maszyną do suszenia. Rozgrzewamy się rakiją z winogron, litr za 26 zl :-) Szybki odlot.....

mapa trasy dzien 5

Po krolewskim sniadaniu przygotowanym przez mame Saszy, nasi serbscy przyjaciele odprowadzili nas 30km w kierunku Tuzli. Po wdrapaniu sie na przelecz bedaca granica dystrykow serbja i muzulmanskiego pozegnalismy Sasze, ktory dzielnie wtargal 500m w gore rower Remika. Niestety na tym podjezdzie solidnie odezwalo sie kolano co sklonilo mnie do tego aby dac mu odpoczac. Co ważne po przejeździe na muzułmańską stronę, zaczeły się tabliczki o minach w pobliżu drogi oraz sporo budynków zniszczonych przez wojnę. Na wielu domach widać ślady po kulach. Sporo jest też nowo budowanych domów na gruzach dawnych gospodarstw. Podobno dom z działką w Bośni kosztuje tylko około 30 000 Euro, więc sporo osób które uciekły stąd w czasie konfliktu zbrojnego do Niemiec i innych krajów UE wraca tutaj po latach. Z miejscowosci Tuzla wzialem autokar do Sarajeva, zas chlopwki pojechali dalej na 2 kolach. Po 3h podrozy przez piekne gory (min osrodek narciarski Kalemba) dotarlem do stolicy BIH. Juz sam wjazd powala na kolana - same gorki, zapelnione osiedlami domów. Mijamy stadion olimpijski i przerazajaco wielkie cmentarzyska ofiar wojny lat 90tych, wyeksponowane w dolinie. W autokarze poznalem milego Wlocha Andree, ktory jechał pomodlic sie i wyciszyc w słynnym monastyrre Manjugorie kolo Mostaru. Andrea zaproponował mi nocleg jesli bym zmienil plan podrozy przez kontuzje. Ok 20 zladowalem w deszczowym Sarajevie, wiec marzylem o suchym cieplym miejscu na nocleg. Okazalo sie ze w centrum Sarajeva jest masa tanich hosteli, udalo mi sie trafic na jeden z pubem rockowo-jazzowym prowadzonym przez milego Bosniaka, któego żona i dzieci mieszkały w Szwecji. 15 euro za 1os pokój z wifi, lazienka i kuchnia do dyspozycji - zyc nie umierac. Pozniej okazalo sie, ze wifi dziala tak jakby chciało ale nie moglo ;-) Po ogarnieciu sie ruszylem na chwile na miasto skosztowac chevapi, ktore wszyscy nam polecali. Jest to specyfik Sarajeva o korzeniach tureckich - placek a w srodku zrolowane waleczki miesa. Do tego piwo Sarajevsko....i szybko odplynalem.

mapa trasy dzien 4

Dzien cudownych zbiegow okolicznosci. Najpierw cięcie dobrym tempem 60 km przez Serbie, a potem....po wjezdzie do BIH same piekne historie. W kafejce za granica kawa za 2zl i wifi, zas pozniej przemily Serb na szosowce mijajac nas zawraca, pokazuje miasto Bijeljina, zaprowadza na rzucajacy na kolana burek - mieso w ciescie francuskim serwowane na cieplo (klasyczna lokalna potrawa z korzeniami tureckimi) i odprowadza 30 km w kierunku poludniowym. Odradza nam nocleg nad jeziorem w miescie Pridoj, ze wzgledu na to, ze jest to juz muzulmanska strona Bosni. W miedzyczasie jak jedziemy sobie z nim i gawedzimy o historii, rowerach, podrozach, mija nas czerwona skoda. Gosc zwalnia i pyta skad jestesmy, mowimy ze z Polski. Mija nas i jedzie dalej. Po kilkunastu km macha przy drodze na nas abysmy sie zatrzymali. Zaprasza nas do domu, czestuje piwem, rakija, a jego mama robi kolacje tak wielka, że nakarmilaby 10 sakwiarzy a nie 3. Jedzonko palce lizac!!!!! Co ciekawe kolarz Dragan tez zostaje na noc. Caaaaly wieczor uplywa na rozmowach na wszelkie możliwe tematy....

mapa trasy dzien 3

Dzis wiatr znacznie zelzal i wial z boku tak wiec znacznie lepiej sie jechalo niz wczoraj. Poznalismy sympwtycznego Serba ktory pracuje jako kurier rowerowy w Nowym Sadzie, przegadalismy z nim ladnych pare km o polityce i rowerach :-) Pozniej zaliczylismy chyba najpyszniejsza kawe w zyciu od 100 letniej Serbki, kawa z metaliwego wyszczerbionego kubka. Do tego pyszne pomidory i papryka za grosze. Dostajemy wiatru w plecki i gnamy do Backa Palanka, gdzie w knajpie nad Dunajem wcinamy suma z bukietem suroweczek. Knajpa z widokiem na Dunaj i zalew dla kajakarzy. Pozniej zaliczamy emerycka sciezke rowerowa nad Dunajem i most po ktorym wjezdzamy do Chorwacji na kilka km. Pelno winiarni po drodze i zaczely sie gorki o konkretnym nachyleniu. Nocujemy na dziko nad malowniczym jeziorkiem w Serbii, przed miejscowoscia Sid. Pierwsza kapiel w tym roku zaliczona, temp wody spokojnie 25 st!

mapa trasy dzien 2

Serbia to ciekawy kraj, wioski i miasteczka co prawda jak z czasow poczatkoe kapitalizmu w PL, ale bardzo zyczliwi, weseli i pomocni ludzie. Na pierwszym popasie na trawniku pod kosciolrm wyluzowany brzdac z usmiechem na ustach tuz pod okiem taty wyciagnal fujarke i odlal sie na nasza mape :-) Jego tata mocno zawstydzony zaczal sie pytac jak nam pomoc itd :-) Pozniej zaliczylismy super obiad nad jeziorem i pocielismy w kierunku Nowego Sadu. Spalismy na dziko nad kanalem , trawy jakies pol metra :-) i nierowno jak cholera, ale za darmo :-) Jedno piwko i odlecialem....

Sprawnie docieramy świetnym wygodnym klimatyzowanym pociągiem do Budapesztu, gdzie pewien dość namolny ale sympatyczny naganiacz zbriefowal nas w tym jak poruszać się po dworcu i załatwić bilety na dalsza podroz oraz powrot do Polski. Jako ze mielismy az 8h do pociagu do granicy Wegier, postanowilismy ruszyc rowerami na stare miasto, zaliczajac piekny widok z mostu na Dunaju i jeszcze lepsze widoczki po podjechaniu na Cytadele. Reszte nocy obalalismy smaczne wegierskie winka na stacji benzynowej i kimalisny na hallu dworca.

test nowej terebeczki, nowa opona, nowe blotniki
rower gotowy na wyprawe :)

Odblaskowy aniol ze Szczecina na ulicach Torunia

krobia