poczekałem do 21 az sie zrobi chlodniej........ slonce co prawda zaszelo za linie horyzontu, ale i tak wciaz bylo diabelsko goraco, 28 stopni o 22 !!!!

z polssonem i wiszi popiwkowac na barbarze

najpierw na motoarene, okazalo sie ze kasy jeszcze zamkniete, wiec w odwiedziny do kumpla w Rozgartach. po drodze chcialem odkryc nowe sciezki za castorama, ale skonczylo sie to rejterada i powrotem do wylotowki na bydgoszcz :) co widac na ponizsyzm foto:

Dzira w murze po polchemie :P © rock350

Rano smutne pożegnanie z chlopakami, ze wzgledu na klopoty z kolanem decyduje sie skrocic petle i nie ruszac w wysokie gory Czarnogóry, Kosowa i Albanii. Oczekiwanie na autobus Pluzine - Niksic mija szybko i sympatycznie dzieki rozmowie z nauczycielja matematyki ze szkoly w Pluzine. Autobus relacji Sarajevo-Podgorica zawozi mnie do Niksic. Kierowca o dziwo pozwolil wpakowac rower do srodka autokaru :-) i to bez demontażu. W Niksic mam 1,5 h przesiadke na bus do Herceg Novi. Palaszuje dobra, ale niewielką pizze kolo dworca. Jest stres czy wejde z rowerem do busa, bo kierowca czeka z decyzja do 5 min przed odjazdem. Szczęśliwie udaje sie uzyskac jego blogoslawienstwo i po zdjeciu tylnego kola rower laduje w bagażniku malego kilkunastoosobowego busa. Podroz mija szybko, bo tuz obok siedziala mila i ladna ;-) studentka geografii z Kotoru, studiujaca w Niksic. Smiga po ang jak burza, bo pracuje w muzeum w Kotorze. Rozmawiamy o Czarnogorze, Polsce, potrawach, turystyce itd. W miedzyczasie bus przebija sie przez gory i oczom ukazuje sie niewiarygodny widok. Zatoka Kotorska. Nie do ujecia w slowach, to trzrba zobaczyc na foto. Poszarpana nieregularna zatoka wbijajaca soe klinem w czarnogorsski lad. Wysiadam w kurorcie Herceg Novi, skladam rower, jade do Igalo porobic fotki nad zatoka i cos zjesc. Robi sie wieczor wiec rozgladam sie za noclegiem. Pomocna okazuje sie przemila recepcjonistka z hotelu we wsi Vodice 2 km przed granica z Chorwacją. Ta wioska to niemal same apartamenty i 1 hotel. Dziewczyna z recepcji z tego hotelu widzac, ze nie mam zamiaru placic 70 euro za noc, zaczyna dzwonic po znajomych wlascicielach kwater. Po paru minutach udaje sie ogarnac pokoj za 15 euro, tuz obok hotelu, gdzie moge przyjsc ja darmowe wifi :-) 2 litrowy Jelen skutecznie mnie usypia.

Rano nie padalo wiec mialem okazje pozwiedzac stolice BIH. To miasto mimo ze niewiele wieksze od Torunia, ma w sobie wielka dawke historii. Co kawalek meczet, cerkiew lub kosciol. Wielu turystow z calego świata. Nie należę do znawcow architektury religijnej ;-) wiec znacznie wiecej niz slowa powie galeria zdjec. Ok 12 opuszczam hostel i jade na dworzec gdzie na 13 umówiliśmy sie z chlopakami. Leje. 2 km a ja zmoklem do suchej nitki. Na szczescie dworzec jest przestonny, suchy i cieply. Przez 5 h garuje i czekam zmieniajac kolejowy na autobusowy co jakis czas. Na tym drugim jest wifi wiec nadrabiam netowe zaleglosci. Pomimo tego ze BIH jest glownie muzulmanska to na dworcach jest porzadek i bezpiecznie. Nie ma zebractwa. Przemoknieci Dawid i Remi trafiaja na dworzec ok 17. Mieli masakryczna pogode, non stop deszcz i ok 7-8 stopni, co na zjazdach szczegolnie dawalo im sie we znaki. Dawida rece sa sino-niebieskie. Zasuwamy do hostelu ile sil w nogach aby chlopaki odtajali. Dostajemy do dyspozycji pokój, dobrze wyposażoną kuchnię i łazienkę z pralką i maszyną do suszenia. Rozgrzewamy się rakiją z winogron, litr za 26 zl :-) Szybki odlot.....

Sprawnie docieramy świetnym wygodnym klimatyzowanym pociągiem do Budapesztu, gdzie pewien dość namolny ale sympatyczny naganiacz zbriefowal nas w tym jak poruszać się po dworcu i załatwić bilety na dalsza podroz oraz powrot do Polski. Jako ze mielismy az 8h do pociagu do granicy Wegier, postanowilismy ruszyc rowerami na stare miasto, zaliczajac piekny widok z mostu na Dunaju i jeszcze lepsze widoczki po podjechaniu na Cytadele. Reszte nocy obalalismy smaczne wegierskie winka na stacji benzynowej i kimalisny na hallu dworca.

test nowej terebeczki, nowa opona, nowe blotniki
rower gotowy na wyprawe :)

krobia

wilgotno chlodno i wietrznie